BURASI AĞRI ÖNCE MEYVE VEREN AĞAÇLAR KESİLİR

Meyvesi olmayanın gölgesi de olmaz diyenler ne güzel söylemiş. Bir insanın verebileceği en güzel meyve memleket ve milletine kattığı değerdir. Kenan Engin’in 6 yıllık Tarım İl Müdürlüğünde hem oturduğu makama hem de vazife yaptığı bu şehre değer katıp güzel meyveler verdiğine şahidiz. Sadece, “bu şehirde hiçbir şey yetişmez” algısının diktiği meyve ağaçları, kurduğu çilek bahçeleri ile değişebileceğine toplumu inandırması bile takdire şayan bir hizmettir. 
Garip olan memleketine ve milletine canla başla hizmet eden insanlar baş tacı edilirken bizde durum tam tersine işliyor. Başarılı olan, memleketini dert edinip çabalayan yerli idareciler ne hikmetse önce bu şehirdeki kimi siyasetçilerin atış menziline giriyor, çünkü burası Ağrı.
İki dönemdir vekâletimizi alanlar nedense yapılacaklar listesine yerli il müdürlerini görevden almayı ilk görev maddesi olarak yazdılar. Nitekim daha önce İl Milli Eğitim Müdürü Yakup Turan, Aile Sosyal Politikalar Müdürü M. Şafi Erim ve Gençlik Spor Müdürü Cihan Demir’e de aynı haksızlıklar reva görüldü. Zira bu sığ kafalara göre kendilerinden daha yetenekli ve başarılı olan herkes potansiyel birer siyasi rakip, her isteklerine amade olmayacak kişiler de problemdir. Bu bazen bir kurum müdürü, STK mensubu, kanaat önderi olduğu gibi, bazen de kendisiyle aynı siyasi partiye mensup olan dava(!) arkadaşı dahi olabiliyor.
Burası Ağrı, birçok tuhaflığa şahit olduğumuz bir şehir. Örneğin, şehrin sorunları için plan proje üretmeyi beceremeyen birçok siyasi aktör, mesele işlerine gelmeyen idarecileri bertaraf etmek olunca hemen ittifaklar kurup imza toplar ve dosyalar hazırlatıp bakanlıklar önünde birlikte nöbet tutarlar. Çünkü aradıkları ölçü liyakat değil, kurdukları siyasi çarka herkesin mutlak sadakat ve itaat etmesidir.
Şehri sadece biz yönetiriz, bizim bilgimizin dışında hiçbir kurumda yaprak kıpırdayamaz diyen bu ihtiraslı zatlar, istemedikleri kişileri masa başı kurgularla itibar suikastlarına tabi tutarlar. Halk, meyve veren ağaçlarımız çoğalsın diye dua ederken, onlar kendilerine kapıkulu olacak tipleri bulmak için en verimli ağaçları kesmekten imtina etmezler.
Nedense sorumlu oldukları şehrin Türkiye’nin yaşam kalitesi sıralamasında sonlarda, Eğitim ve sağlıkta 78, ekonomide 71 ve kent hayatında 79. sırada olmasını dert etmez. Bir türlü gelişmeyen sanayisini, çözülmeyen istihdam sorununu ki sırf bu yüzden on binlerce gencinin yurt dışına kaçmış olmasına çare aramazlar. Ama vicdanı sızlayan, insanına hizmeti ibadet bilen başarılı bürokratları görevden aldırmayı en kutsal vazife bilirler.
Evet, burası Ağrı, yerlileri için her yönüyle bir dezavantajlar başkenti. Ama ikametgâhları otel odaları olan ithal siyasetçi ve bürokratlar için nimet bir şehir. Dışarıdan gönderilen stajyer memurlar için bir acemi birliği, yeni atanan idareciler için asaletlerini tasdik etme yeri.  
Burası Ağrı, kentin genel menfaatlerinin “benlik” savaşlarına feda edildiği yer. Bir yandan “o gitsin, yerine benim adamım gelsin” diye seviyesiz kavgalar verilir. Diğer yandan memlekete değer katan insanlar, çalışamaz ve üretemez hale getirilip küstürülür. Memleketin gelişimi için fedakârlık yapan sorumlu insanların mumla arandığı, fakat büyük bir gayret ve samimiyetle çalışan insanlara kulp takmaya çalışanların tonla bulunduğu bir şehir. O yüzden; burada önce meyve veren ağaçları keserler. Ancak bilinmelidir ki bu kadim şehrin gönlü geniş insanları kendilerine samimiyetle hizmet edip meyve veren ve memleket için taş üstüne taş koyanları her zaman hayırla yâd etmiştir.
Makamları kendilerine verilmiş birer imtiyaz görüp hoyratça kullanan değil, memleketine ve milletine hizmet etmek için bir imkân, hatta imtihan olarak görenlere selam olsun…