Ağrılı İnşaat işçisi iş kazası sonrası kendisini yüzüstü bırakan işverene karşı hak arayışını sürdürüyor.
Ağrı’dan Kazakistan’a bir Türk firmasında inşaat işçisi olarak gittikten sonra çalıştığı inşaatta iş güvenliğinin sağlanmaması nedeni ile inşaat iskelesinden düşerek ağır yaralanan Menderes Kış yaşadığı mağduriyetin giderilmesi için iş verenine karşı hukuk savaşı başlattı.
Kış yaklaşık 1 yıl önce meydana gelen kazaya ilişkin paylaştığı bilgilerde ‘’3 ay çalıştığı işyerinde iskeleden düşerek iki ayağını kırdığını ve kaza sonrası Türk-Kazak Eğitim ve Araştırma Hastanesine götürüldüğünü daha sonra olayda ihmali bulunan işverenler tarafından hastanenin arka kapısından çıkarılarak yaşadığı yere götürüldüğünü yine tedavisi için gerekli olan tüm masrafları karşılayacağını söyleyen yetkililer tarafından 5 gün sonra İstanbul'a getirilerek hastaneye yatırıldığını ve yetkililerin hastane masraflarını karşılamadan ortadan kaybolduğunu söyledi.
Menderes Kış yaşananları şu şekilde ifade etti ;
İnşaatın dış cephesinde boya yaparken iskeleden düştüm. İki ayağımın topuklarında kırıklar oldu. Durumum biraz ağırdı. Türk-Kazak Eğitim ve Araştırma Hastanesine götürdüler. Burada ameliyat olmam gerektiğini söylediler. Ancak yetkililer biz hastamızı ilk uçakla Türkiye'ye göndereceğiz dediler. Beni hastaneden çıkarmaya çalıştılar ben orada direndim. Bunun iş kazası olduğunu ve rapor tutmalarını söyledim. Beni hastanenin arka kapısından çıkardılar ve kampa götürdüler. Beni Türkiye'ye getirip özel hastaneye götürdüler. Hastanede iş kazası olarak girmediler sisteme. Normal vaka olarak geçirdiler. Ben evime döndüm. Ameliyatıma birkaç gün kala sözde beni bir refakatçi ile beraber İstanbul'a götürüp tedavime başlatacaklardı. Ama kimseye ulaşamadım. Kimseye ulaşamadığım için tedavi olamadım. Daha sonra mahkemeye başvurdum. Dava açıldıktan sonra evime birilerini gönderdiler. Beni tehdit ettiler. Davadan vazgeçmemi istediler. Ben hiçbir şekilde bu haklı davamdan vazgeçmedim, vazgeçmeyeceğim. Çünkü mağdurum. Sorumlu olduğum bir ailem ve 5 çocuğum var. Hiçbir gelirim yok. Orada çalışmış olduğum günlerin parasını alamadım. En çok bu zoruma gidiyor. Sesimi duyurmak istiyorum”
